Inhoudsopgave:
Video: Rode Viburnum. Buldenezh. Verzorging, Teelt, Voortplanting. Decoratieve Soorten En Variëteiten. Tuinplanten. Sier Bladverliezend, Bloeiend. Fruit En Bessen. Een Foto
Het herfstbos is rijk aan alle geurige en smakelijke bessen, terwijl de zon genereus verwarmt en de dagen helder zijn, en de eerste voorbode van winterse klappen - de koude noordenwind, de ochtendvorst zal de hangende kruiden verzilveren, en je zult niet overal een bosdelicatesse vinden. Alleen ergens aan de rand van het bos zal een heldere viburnum met zware trossen bessen de aandacht trekken. Noch mensen, noch talloze bosdieren passeren het. Zelfs de vogels, die hun vlucht onderbreken, zullen de rijpe bessen zeker naar hartenlust bijten.
© Alexander Klink
Viburnum is mooi, zelfs tijdens de voorjaarsbloei, feestelijk versierd met lichtgroene bladeren en groenachtig crèmekleurige bloemparaplu's. Maar in het voorjaar heeft het veel bloeiende rivaliserende planten, tegen de herfst zal hun aantal afnemen.
Mensen hebben lange tijd in viburnum een symbool gezien van meisjesachtige schoonheid en charme. De grote Oekraïense dichter Taras Grigorievich Shevchenko zong het met liefde. Mensen vergeten haar niet in zang en mondelinge creativiteit: over Kalina worden soulvolle liedjes gezongen, op de fantastische Kalinov-brug versloeg de dappere held de vreselijke negenkoppige slang.
© KENPEI
De natuur heeft de familieleden van de viburnum royaal bijna over de hele wereld verspreid. Aromatische viburnum groeit in Japan en de Filippijnen, naakte viburnum - in Zuid-Amerika, taaie viburnum - op de Canarische Eilanden, laurier viburnum, puberteit en andere - in Noord-Amerika. Onze geboorteplaats is een gewone viburnum, en in de bossen van de voormalige Sovjet-Unie zijn er zeven soorten wilde viburnum. Ongeveer 50 van zijn soorten en vormen worden in ons land kunstmatig gekweekt. Het staat bekend om zijn zeer decoratieve viburnum met bolvormige, zoals sneeuwballen, bloeiwijzen, bij tuinders bekend onder de naam een bulldog-sneeuwbol. Vormen met een goudgele kleur van fruit, met een witbonte blad en een compacte dichte dwergkroon zijn eigenaardig.
© Stefano Bolognini
Meer recentelijk, in de Baltische staten en Oekraïne, begonnen ze een andere verre gast te fokken - Karls 'viburnum. Deze prachtige plant is door botanici op het Koreaanse schiereiland gevonden en, zo bleek later, nergens anders in het wild te vinden. Kalina Karlsa heeft delicate lichtroze bloemen, verzameld in grote tuilen bloeiwijzen. Elke lente gedurende 20-25 dagen strelen ze het oog met hun delicate kleur en trekken ze aan met een delicaat aroma. Karls 'viburnum is ook slim in de herfst, wanneer de bladeren oranjerood worden.
De gewone viburnum ziet eruit als grote struiken, houdt van lage vochtige plaatsen en wordt al lang gekweekt in tuinen en moestuinen.
© Wouter Hagens
Viburnum-oogsten zijn overvloedig en jaarlijks. Het fruit is sappig, mooi en wil je gewoon in je mond stoppen. Maar als je het probeert, zul je waarschijnlijk een beetje blij zijn - te zuur, bitter en zelfs ruikend naar valeriaan en ether. Geen wonder dat het blijkbaar is uitgevonden: "De viburnum prees zichzelf omdat ze goed was met honing." En hoewel sceptici verzekerden dat "er geen frambozenviburnum is", verandert de smaak bij de eerste nachtvorst ten goede: bitterheid verdwijnt en zuur wordt vervangen door zoetheid. Toegegeven, een bekwame gastvrouw kan, zonder op vorst te wachten, zich voorbereiden op viburnumbessen, zo niet gelei, dan jam, marmelade of marshmallow, en zeker Kalinniki-taarten. Mensen aten gewillig viburnumbessen duizenden jaren voordat ze hoorden dat tannines, suiker en vitamine C werden opgenomen in dit proces. Oude volksgeneeskunde werd overgebracht naar de moderne farmacopee, naast medicinale bessen, schors, een waterig afkooksel van gedroogde bloemen en bladeren van viburnum.
© Holek
Elk jaar meer en meer in jonge bossen en tuinen viburnum, bescheiden en mooie struik.
